یکی از پیشرفت های تکنولوژیک ایران که عاملی برای کاهش شدید احتمال
حمله ی نظامی به ایران و نیز ضریب موفّقیّت آن است ، ابداع نوع جدیدی از بتن میباشد
که بتن هوشمند یا ابر مقاوم UHPC (Ultra High Performance Concrete) نامیده میشود.
براساس دانش تولید این نوع بتن ، می توان ساختمان ها و تأسیساتی ساخت که هیچ
یک از بمب های موجودِ سنگر شکن و ضدّ بتن جهان نمی تواند آن را تخریب کند . وزارت
دفاع آمریکا معتقد است تأسیسات غنی سازی ایران در نطنز و فُردو در زیر پوششی از
این نوع بتن جاسازی شده اند . لئون پانتا وزیر دفاع آمریکا اخیراً گفته : « اگر قرار است حمله ای احتمالی به ایران
صورت پذیرد ، قبل از آن باید بمب های سنگر شکن یا ضدّ بتن آمریکا به نامMOP(Massive
Ordnance Penetrator)
ارتقاء یابد.
سایت اکونومیست معتقد است : «آمریکایی ها نگران این هستند که فردای صبحی که دودهای
ناشی از حمله به تأسیسات ایران فرو می نشیند ، آن ها مورد تمسخر جهانیان واقع شوند
. »
این سایت در ادامه نوشت : « تاکنون مقاوم ترین بتنی که ساخته شده ، Ductal نام دارد که
توانایی تحمّل بالاترین فشارها و شدیدترین انفجارها را داراست . نسل جدید بتنی که
ایرانی ها ساخته اند با استفاده از تکنولوژی نانو، استفاده از اکسیدهای فلزی آهن ،
آلومینیوم ، تیتانیوم و مس چنان مقاوم شده است که حداقل چهار برابر مشهورترین بتن
مقاوم دنیا استقامت دارد . طبق گزارش های پنتاگون ، در دانشگاه ابوعلی سینا
فیبرهای پلیمری و پودر کوارتز به بتن اضافه کرده اند که ضربه گیری در برابر موج
انفجار را چند برابر می کند . تحقیقات منتشر شده ی دانشگاه تهران نیز نشان داده که
استفاده از فیبرهای فولادی ، بتن را نشکن می کند و افزودن فقط کمی پلیمر ، این
مقاومت را تا 7 برابر افزایش می دهد و بتن را سبک تر، نازک تر، و مقاوم تر می کند .
به این ترتیب اگر فقط بخشی از تکنیک های موجود ، در بتن ریزی تأسیسات نظامی و حسّاس
ایران به کار رفته باشد ، در آن صورت حمله به تأسیسات پنهان شده در زیر این بتن ها
عاقلانه به نظر نمی رسد .»